۱۳۹۰ مرداد ۸, شنبه

خون بها شعری از هادی - م



 
تمـــام عمـــــــر تحمــــل كنيــــم،ايــن كافيست؟
     بـــراي خـــــويش بگوييـــــم زندگـــي بازيست؟

صــــــلاح مملكت خــــــويش خســـروان دانند؟
     صـــلاح،مملكت و ايــــن نظـــام ســـالاريست؟

بــراي خـــــون ســـياهم چـــــقدر مي گــــيري؟
     چــــقدر قـــيمت هر خـــــون بـــهاي انسانيست؟

در ايـــــــن تـورم چــــــــــندين هزار بــــدبختي
     بدان كه نـــرخ فـــشنگي گــــــرانتر از جانيست

بـــــراي قصـــــه شـــــبهاي كودكـــان بـــنويس
     كه آخر خـــوش ايـن "شاهنامه"هم خوش نيست

قســـم به ســرخي عـــــدلي چـــنين به قــربانگاه
     كه خون صـاحب خانه است بر زمين جاريست

در اين ديــار كه از حـرف راســت مي تــرسند
    نترس هرچـــه كـــــــه دادي بهـــــــاي آزاديست

شكنـــــجه هاي رعـــــايا و ظـــــــلم اربــــابـان
    مــيان رعـــيت و اربـــاب جــــــاي ما خــاليست

بــراي آنكـــه بگوييـــــــم خــــــون،بـــــها دارد
     نـــگو به خويــــــــش كه اين ننگ تا ابد باقيست

تمام مي شود اين ظـــلم و جــور در هر حـــال
     رســـــيدن به عـــــــدالت هميشـــــه اجــباريست


             1388/6/4

انتشار در وبلاگ قبلی   9    دی    88