در سوم اسفند، زاد روز سهراب اعرابی
تقدیم به مادرش که مادر همه‌ی مردم شد
دنیا که آمدی
سه آفتاب
از ماه آخر زمستان
افتاده بود
برف‌ها آب می‌شد
جوانه‌ای می‌رست
اما هنوز
دنیا
چیزی کم داشت
ما زمستان چشیده‌ایم
حالا تو همانطور جوان مانده‌ای
در تصویری بر دیوار
و ما پیر می‌شویم
با امید بهار
چه آرام آمدی
با مژده‌ای
که: سرما می‌گذرد
بهار در راه است
و چه زود رفتی
با گلوله‌ای
و بر یک پوستر
بازگشتی
اما جاودانه ماندی
در تمام بهارها
ا.ز.ل
3ر11ر1388
