تقدیم به خواهر کوچکترم " ندا " به نمایندگی از همه شهیدان راه آزادی
*****
دیروز
"فروغ " رازی را می دانست
و آن ، اینکه
" تنها صداست که می ماند "
حتی اگر
صدای قناری کوچکی باشد
که در قفسی بزرگ
آسمان هاشور خورده را به تماشا نشسته باشد
***
و امروز
در این روزهای بی " فروغ "
ما رازی را می دانیم
و آن ، اینکه
" تنها نداست که می ماند "
حتی اگر
" ندا " پرستوی کوچکی باشد
یاد آور بهار
که آسمان هاشور خورده را
تاب دیدن نداشت
و می خواست بگوید
" پرنده در قفس خواهد مرد"
و تنها
" پرنده ای که رهاست می ماند"
که پرواز راز ماندگاری است
رازی برای همیشه
برای همیشه
*********
علی سپاسی
انتشار در وبلاگ قبلی 30 خرداد 89
