به نام بابا
گرمش کن و نرمش کن
ای خواجه اگر مردی بر خیز و ذکر بنما
خود گرچه که خنثایی با شعبده نر بنما
...
راهم مزن ای شیطان خوب آمده بسم الله
از خیر خدا بگذر رنگش کن و شر بنما
ژستی و عصایی هم ریشی وعبایی هم
هان ای پسر از رندی همقدّ پدر بنما
از ریش و به ریش دین گرییدی و خندیدی
در خلوت و در جلوت خوش باش و پکر بنما
آنک سر این مردم اینک در این مردم
گرمش کن و نرمش کن چربش کن و تر بنما
هین دشمن و هان دشمن ! این دشمن و آن دشمن !
هی گوش خلایق را پر می کن و کر بنما
ای جسم تو روحانی ! وی روح تو جسمانی !
در هاله ای از ابهام چون قرص قمر بنما
بر منبر پیغمبر ای مار بزن چنبر !
وان را که نگردد خر حکماً بز گر بنما
تعذیر نذیرت را بنواز و زحد بگذر
شمشیر بشیرت را تا دسته سپر بنما
هم خار مخالف را از مام وطن برکن
هم عامی و عارف را خر می کن و خر بنما
موسی اگر از معجز ماراند عصایش را
تو دیو ملبس را با سحر بشر بنما
حد می زن و مستی کن بالاکش و پستی کن
نمرود و خلیل آسا بت باش و تبر بنما
بر دوش تو تن پوشت ست٘ار عیوب آمد
قُم قُم ز هر انگشتت هفتاد هنر بنما
احکام قُضاتت را فتوای قضا جا زن
فرمان قوایت را تقدیر قدر بنما
چونین کن و چوننان کن تا ناله و نفرین را
فرمان رسد از یزدان کای آه اثر بنما
سید حامد احمدی
گرمش کن و نرمش کن
ای خواجه اگر مردی بر خیز و ذکر بنما
خود گرچه که خنثایی با شعبده نر بنما
...
راهم مزن ای شیطان خوب آمده بسم الله
از خیر خدا بگذر رنگش کن و شر بنما
ژستی و عصایی هم ریشی وعبایی هم
هان ای پسر از رندی همقدّ پدر بنما
از ریش و به ریش دین گرییدی و خندیدی
در خلوت و در جلوت خوش باش و پکر بنما
آنک سر این مردم اینک در این مردم
گرمش کن و نرمش کن چربش کن و تر بنما
هین دشمن و هان دشمن ! این دشمن و آن دشمن !
هی گوش خلایق را پر می کن و کر بنما
ای جسم تو روحانی ! وی روح تو جسمانی !
در هاله ای از ابهام چون قرص قمر بنما
بر منبر پیغمبر ای مار بزن چنبر !
وان را که نگردد خر حکماً بز گر بنما
تعذیر نذیرت را بنواز و زحد بگذر
شمشیر بشیرت را تا دسته سپر بنما
هم خار مخالف را از مام وطن برکن
هم عامی و عارف را خر می کن و خر بنما
موسی اگر از معجز ماراند عصایش را
تو دیو ملبس را با سحر بشر بنما
حد می زن و مستی کن بالاکش و پستی کن
نمرود و خلیل آسا بت باش و تبر بنما
بر دوش تو تن پوشت ست٘ار عیوب آمد
قُم قُم ز هر انگشتت هفتاد هنر بنما
احکام قُضاتت را فتوای قضا جا زن
فرمان قوایت را تقدیر قدر بنما
چونین کن و چوننان کن تا ناله و نفرین را
فرمان رسد از یزدان کای آه اثر بنما
سید حامد احمدی